Większość ludzi błądzi w jałowych myślach. Wyobrażają sobie duchowość jako coś opartego na moralności, dyscyplinie i różnego rodzaju urzeczywistnieniach. Są przy tym przekonani, że to właśnie jest podążaniem wielką drogą dawnych Patriarchów.
Jednak ich serca nie są dość czyste, żeby dosięgnąć wielkiej Rzeczywistości i wyzwolenia z cierpienia. Jedynie Sercem możemy dosięgnąć Serca. Nie zrobimy tego intelektualną myślą ani żadnymi ćwiczeniami.
Wszystkie te nowe i popularne medytacje są jedynie ulotnymi praktykami, które dodają jedynie większego zamętu do zakorzenionych już iluzji. Wielka Droga nie zależy od niczego, co pochodzi od człowieka. Nie zależy ani od uprzejmości ani koncentracji, moralności, zasług a przede wszystkim od żadnej z medytacyjnych technik.
Nie wystarczy jedynie siedzieć. Powinniśmy siedzieć z wiarą w Umysł. Jeśli nam jej brakuje nie dosięgniemy Serca. W dawnych czasach wojownicy umierali z wiarą, choć tak naprawdę nie umierali, ponieważ Serce nie jest z tego świata. Dopóki nie sięgniemy Serca pozostaniemy zwykłym człowiekiem, we władzy przypadkowych idei i czysto ludzkich przekonań. Jesteśmy wtedy zdani na łaskę tych, którzy nauczyli się więzić innych, żeby zyskać władzę nad nimi i ich pieniędzmi. Świat pełen jest dobrze wyglądających oszustów, którzy z uśmiechem głoszą mądre, logiczne i piękne słowa, przyjmując skromną, uprzejmą postawę.
Rozum, filozofia, metody poprawiające samopoczucie i współczesne doskonałe medytacje sprawiają jedynie, że ludzie mijają się ze swoim Sercem i nigdy go nie spotkają. W ten sposób ludzie karmią tylko swój egoizm nawet o tym nie wiedząc.
Chronimy się, oszczędzamy i tchórzliwie ukrywamy swoje lęki, żeby w oczach innych jawić się jako ktoś wyzwolony, mądry i spokojny. Ale nikt nie ukryje się przed Okiem Serca. Można dalej okłamywać siebie i innych, ale przyjdzie czas, gdy nieuchronnie trzeba będzie stawić temu czoła. Lamenty, żal i płacz w niczym wtedy nie pomogą. Dopóki Serce jest ciężkie od ludzkiej próżności, którą sami stworzyliśmy, ziemia i niebo będą na zawsze oddzielone. Przeniknięcie Serca Drogi nie zależy od nas, lecz od nadzwyczajnej wiary, która nas ożywia. A ta wiara zależy jedynie od wielkiej determinacji i pragnienia, żeby dosięgnąć Serca.
